Vogel, artık uçmuyor...
Boğazımda bir yumru var sanki... Bu sabahtan beri hayal aleminde gibiyim... Dile bile kolay değil, 10 yıl! 10 yıldır emeğimi verdiğim, bazen kendi evimden çok sevdiğim, kendi evimden çok güvende hissettiğim ve zaman geçirdiğim işyerim, artık yok. Vogel, Almanca "kuş" demek. bugüne değin tam 11 yıldır bağımsız yayıncılığın Türkiye'deki kalesi gibiydi, 50'den fazla çalışanıyla. Ama şartlar son 1 yıldır çok kötü ve bunu sizlere yazılarımızda yansıtmasak, hazırladığımız derginin kalitesini sürekli yüksek tutarak hissettirmesek de, dergicilik giderek ölüyor. Ve bu ölümden, benim ikinci evim de nasibini aldı bugün... Hem de zamansız bir şekilde. Söyleyecek çok şey var, ama söylemeye gerek yok. Sabahtan beri hayal aleminde gibiyim demiştim... Oda oda dolaşıp herkesle vedalaştım. Hep derler ya, "insanlar bir şeyin değerini ancak kaybettiklerinde anlar" diye, bunu bizzat insanların gözlerinde gördüm bugün. Bu çatı altındaki dostluğu, bu çatı altındaki samimiyeti, bu ...